Maryla Jonas

* 31 V 1911 Warszawa, † 3 VII 1959 Nowy Jork

Laureatka XIII nagrody II Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie (1932). W 1922 została przyjęta do Konserwatorium Warszawskiego do klasy Józefa Turczyńskiego.
W 1927 uczestniczyła w I Konkursie Chopinowskim (miała wówczas 16 lat), ale bez rezultatu. Laury przyniósł jej dopiero występ na II Konkursie. Przed konkursem wyjechała na konsultacje artystyczne do Ignacego Jana Paderewskiego w Morges oraz do Emila Sauera w Wiedniu. Do chwili wybuchu II wojny światowej często koncertowała na terenie Polski. W pierwszych miesiącach wojny bomba niemiecka zabiła jej ojca, matkę, męża i dwóch braci, ona zaś wpadła w ręce Gestapo i została uwięziona. Po siedmiu miesiącach aresztu udała się do ambasady brazylijskiej w Berlinie, skąd dostała się do Lizbony, będącej wówczas punktem przerzutowym do Ameryki Południowej. Dzięki Arturowi Rubinsteinowi wróciła do równowagi, 25 lutego 1946 roku w nowojorskiej Carnegie Hall Jonasówna dała swój pierwszy koncert po przeżyciach wojennych. Po zakończeniu wojny koncertowała w Chicago i Nowym Jorku.