Waldemar Maciszewski

* 21 V 1927 Warszawa, † 8 II 1956 Świder k. Warszawy

Laureat III nagrody IV Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie (1949). Naukę gry na fortepianie odbył w warszawskiej Szkole Muzycznej im. Karola Kurpińskiego u Stanisława Osmołowskiego. Podczas II wojny światowej był studentem tajnie działającego Konserwatorium Warszawskiego w klasie fortepianu Zbigniewa Drzewieckiego i kompozycji u Kazimierza Sikorskiego. Po wojnie kontynuował studia u Zbigniewa Drzewieckiego w Krakowie. Pierwszym znaczącym sukcesem pianisty było zdobycie VI nagrody na Międzynarodowym Konkursie Muzycznym im. Béli Bartóka w Budapeszcie (1948). W 1949 roku odbył tournée artystyczne po Rumunii i Bułgarii oraz wziął udział w serii koncertów chopinowskich w Polsce. Rok później (1950) został laureatem III nagrody (ex aequo z Joergem Demusem) Międzynarodowego Konkursu Muzycznego im. J.S. Bacha w Lipsku. Obok wielkiego repertuaru klasycznego z równym powodzeniem uprawiał muzykę rozrywkową i jazzową. Komponował ilustracje do sztuk teatralnych, audycji radiowych, opracowywał muzykę ludową na różne zestawy instrumentów, pisał piosenki. Zginął tragicznie w wieku 29 lat.