Leon Boruński

* 1909 Petersburg, † 1942 Otwock k. Warszawy

Laureat VII nagrody II Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie (1932). Mając dziewiętnaście lat, wstąpił do Wyższej Szkoły Muzycznej im. Chopina w Warszawie, gdzie został studentem w klasie fortepianu Józefa Śmidowicza. 
Działalność koncertową rozpoczął podczas studiów w Warszawie. Miał dużą łatwość pianistyczną oraz talent improwizatorski i kompozytorski. Poświęcał się także działalności w warszawskich teatrach rewiowych (jako improwizator i ilustrator muzyczny), dla ich potrzeb pisząc muzykę ilustracyjną, rozrywkową i jazzową. Skomponował nadto Koncert fortepianowy, Symfonię dziecięcą, pieśni na głos z fortepianem oraz miniatury fortepianowe. Niestety, cały dorobek przepadł w czasie II wojny światowej, a on sam zginął tragicznie w 1942 w Otwocku koło Warszawy.