Zbigniew Szymonowicz

* 3 II 1922 Lwów, † 10 IX 1999 Łódź

Laureat VIII nagrody IV Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Początkowo kształcił się u Jadwigi Dwernickiej. W latach 1940–1941 był studentem Konserwatorium Lwowskiego w klasie fortepianu Jakuba Marmora i kompozycji Józefa Kofflera. W 1945 wznowił studia w Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi u Stanisława Szpinalskiego. Kształcił się także w zakresie kompozycji u Kazimierza Sikorskiego. Po sukcesie na Konkursie Chopinowskim zaczął karierę pianistyczną. Występował w Europie oraz Chinach. Był ceniony za interpretacje muzyki Fryderyka Chopina, także Johanna Sebastiana Bacha, Ludwiga van Beethovena, Johannesa Brahmsa, Maurice’a Ravela, Karola Szymanowskiego, Sergiusza Prokofiewa. W 1956 wykładał w Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi. Był jurorem Konkursów Chopinowskich w roku 1970 i 1975. W spuściźnie kompozytorskiej pozostawił m.in. Koncert fortepianowy, miniatury fortepianowe, utwory kameralne, orkiestrowe i wokalne.