Mazurek cis-moll skomponowany w Nohant należy do rzędu tych najpiękniejszych, napisanych na kształt miniaturowego choreicznego poematu. Stephen Heller zauważył: „Co u innych było wykwintną ozdobą, u niego było kwiatem barwnym; co u innych techniczną biegłością – u niego przypominało lot jaskółki”. Takim „lotem jaskółki” Chopin Mazurka otwiera. Dopiero dalej melodia otrzymuje należny jej akompaniament, by zabrzmieć w tonacji jasnej i rozwinąć się ku swojej pełni. Lecz dopiero nowy temat, dopełniający, pozwala się fortepianowi roztańczyć i rozśpiewać – początkowo ściszony, intymny rozwija się w kujawiakowo rozkołysaną melodię. Tuż za nim podąża temat dźwięczący rytmami mazura. Na koniec kulminacja przynosząca niemal zachłyśnięcie się mazurowym brzmieniem i rytmem, a po niej: epilog, który sprowadza muzykę mazurka do ciszy, z której wyszła.
