Preludium trzynaste, Fis-dur, przynosi muzykę o charakterze nokturnu w miniaturze, streszczonego w 38 taktach. Toczący się powoli, jak gdyby powstrzymywany śpiew ma raz odcień błagalnej modlitwy (tak słyszy go jeden z monografistów), w innym momencie – wzbija się ku ekstazie.
