Etiuda druga, Allegro w a-moll, została skomponowana i zapisana razem z pierwszą, z którą tworzą parę, zespoloną pokrewieństwem tonacji, a skontrastowaną charakterem. Przynosi ona falowanie czystej, pozbawionej materii dźwiękowej zwiewności.
Chopin zbudował Etiudę na podstawie struktury gamy chromatycznej i ma ona ćwiczyć podkładanie palców i pełne wykorzystanie palców czwartego i piątego, tak jak zadaniem poprzedniej było ćwiczenie rozciągłości prawej ręki. Ma przy tym zaskakujące zakończenie, zwane efektem pikardyjskim, ze zmianą trybu z minorowego na majorowy.
