Preludium c-moll – kulminacyjne – poprzedzone zostaje przez Preludium Es-dur. Ma ono charakter bliski etiudzie. Jednolitość ruchu przy nieustannym i równomiernym falowaniu dynamiki i przy tempie o szybkości wiatru dać może poczucie obcowania z tym właśnie żywiołem natury. Preludium Es-dur nie tylko poprzedza Preludium c-moll. Zarazem – ostatnimi taktami – zdaje się je zapowiadać. Stąd też – niekiedy – wykonuje się je attacca – bez chwili oddechu.
