Zbigniew Śliwiński
* 18 IV 1924 Warszawa, † 16 XI 2003 Jędrzejewo koło Czarnkowa
Polski pianista oraz pedagog. W czasie II wojny światowej kształcił się u Zofii Buckiewiczowej oraz Bolesława Woytowicza. W 1945 roku rozpoczął studia w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach. Występował jako solista oraz kameralista m.in. ze śpiewaczkami – Ireną Lewińską i Zofią Janukowicz. Już w czasie okupacji niemieckiej nauczał gry na fortepianie, po wojnie pracował w szkołach muzycznych, a od 1946 roku równocześnie prowadził klasę fortepianu w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach, następnie w Sopocie. W kolejnych latach wykładał w Gdańskiej Wyższej Szkole Muzycznej, następnie pełnił tam funkcję kierownika katedry fortepianu, a od 1982 roku rektora uczelni. Zajmował się edytorstwem muzycznym, opracowywał do druku m.in. utwory Michała Kleofasa Ogińskiego, Franciszka Lessla. W 1977 otrzymał Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski.