Kiedy dziewięćdziesiąt lat temu Jerzy Żurawlew podejmował pierwsze próby pozyskania środków na eksperymentalne przedsięwzięcie, którego celem było propagowanie twórczości Chopina, nie mógł przypuszczać, że zorganizowany ostatecznie w 1927 roku Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny stanie się jednym z najważniejszych i najbardziej elektryzujących wydarzeń muzycznych.
Zważywszy na wkład Konkursu w recepcję twórczości Chopina, albo wręcz – jakkolwiek poważnie to brzmi – współkształtowanie dziejów światowej pianistyki XX wieku, aż trudno uwierzyć, że otwieramy go zaledwie po raz siedemnasty. Konkurs Chopinowski nie tylko wyłonił takich gigantów fortepianu, jak Maurizio Pollini, Martha Argerich i Krystian Zimerman, nie tylko ukształtował całe pokolenia wybitnych laureatów, ale też pozwolił rzeszom adeptów pianistyki, melomanów i słuchaczy śledzić wytyczne jurorów i przemiany wykonawcze, wyrabiać gusty artystyczne, uczestniczyć w wielkich emocjach wokół wielkiej sztuki.
To dziedzictwo zobowiązuje – tegoroczny Konkurs będzie je kultywował, zarówno pod względem formuły, jak zrębów programowych. Jednocześnie, dostosowując się do przemian we współczesnym świecie, staje się coraz bardziej otwarty, zarówno dzięki transparentności przebiegu, lecz także dzięki nowym środkom przekazu, czego przykładami są oficjalny portal internetowy, aplikacja mobilna i kanał YouTube. Konkurs Chopinowski Anno Domini 2015 skupia największą w historii liczbę laureatów w jury. Co jednak najważniejsze, przyciągnął rekordową liczbę pianistów z całego świata. Po kwietniowych eliminacjach jestem pewien, że będziemy świadkami wielu niezwykle ciekawych interpretacji.
Artur Szklener, Dyrektor XVII Konkursu Chopinowskiego
