Podczas gdy w Filharmonii Narodowej trwa rywalizacja młodych pianistów z całego świata, w Muzeum Fryderyka Chopina można zastanowić się nad zjawiskiem wirtuozerii samej w sobie.
Ekspozycja przygotowana z okazji XVII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina jest refleksją nad zjawiskiem XIX-wiecznej wirtuozerii fortepianowej w kontekście cielesności, duchowości i spektakularności. Poszukiwanie źródeł tego fenomenu prowadzi nas od mitu o Apollinie i Marsjaszu poprzez różnorodne konteksty życia społecznego, a kluczową rolę odgrywają Fryderyk Chopin i Ferenc Liszt, którzy swą indywidualnością i geniuszem odmienili oblicze wirtuozerii.
Na wystawie prezentowane są między innymi rękopisy muzyczne Fryderyka Chopina, pochodząca ze zbiorów polskich i francuskich, bogata ikonografia przedstawiająca największych wirtuozów fortepianu I połowy XIX wieku, metody i szkoły gry oraz przyrządy z epoki służące do ćwiczeń dłoni. XIX wiek to szczególny okres rozwoju nie tylko instrumentów, ale również sal koncertowych, sposobu postrzegania muzyki i niekiedy wyrafinowanych, a często niezbyt wybrednych gustów związanych z przemianami społecznymi początku doby nowoczesności.
W trakcie trwania XVII Konkursu Chopinowskiego część wystawy jest prezentowana w Filharmonii Narodowej.
