„Okazało się […], że w lutym panuje u nas klimat zbyt różny od aury w wielu innych krajach kuli ziemskiej, skutkiem czego egzotyczni zwłaszcza kandydaci przeziębiali się po przybyciu do Warszawy. Jesienią natomiast klimat bliższy jest światowej średniej” – pisał w 1970 roku Jerzy Waldorff o pomyśle przeniesienia terminu Konkursu na październik. Doświadczenia roku 1965 jednoznacznie pokazały, że Konkurs nie powinien być olimpiadą zimową, lecz co najwyżej wczesnojesienną.
VIII Konkurs to triumf szkoły amerykańskiej: zwycięstwo Garricka Ohlssona, IV nagroda Eugene’a Indjica oraz wyróżnienie dla Emanuela Axa. To też historyczny sukces pianistyki japońskiej: II miejsce Mitsuko Uchidy oraz wyróżnienie Ikuko Endo.
Ogromnym zainteresowaniem cieszyły się Warszawskie Koncerty Chopinowskie w sali Teatru Rozrywki na Powiślu (dzielnica ciągnąca się wzdłuż Wisły, sąsiadująca ze Śródmieściem). Występowali tam uczestnicy Konkursu, prezentując zazwyczaj program wykonywany poprzedniego dnia podczas przesłuchań w Filharmonii Narodowej. Podczas 20 koncertów zagrali niemal wszyscy pianiści biorący udział w muzycznym turnieju.
Konkurs okazał się fenomenem – ulica żyła nim, przeżywano sukcesy i porażki swoich faworytów, emocje często sięgały zenitu! Relacjonuje Waldorff: „W tych dniach całe miasto mówi tylko o grze na fortepianie i każdy taksówkarz zna się najlepiej na tym, jak trzeba wykonać finał Sonaty b-moll, w tramwajach i autobusach ludzie skaczą sobie do oczu w walce o swoich faworytów do nagród. Przed gmachem Filharmonii tłumy tych, co nie dostali się do środka. Czasem trzeba wzywać na pomoc milicję, ale nie zawsze to pomaga!”.
Laureaci
Nagroda I: Garrick Ohlsson (USA)
Nagroda II: Mitsuko Uchida (Japonia)
Nagroda III: Piotr Paleczny (Polska)
Nagroda IV: Eugen Indjic (USA)
Nagroda V: Natalia Gavrilova (ZSRR)
Nagroda VI: Janusz Olejniczak (Polska)
Nagroda Polskiego Radia za najlepsze wykonanie mazurków: Garrick Ohlsson (USA)
Nagroda Towarzystwa im. Fryderyka Chopina za najlepsze wykonanie poloneza: Piotr Paleczny (Polska)
Wyróżnienia
Emanuel Ax (USA)
Ikuko Endo (Japonia)
Ivan Klánský (Czechosłowacja)
Alain Neveux (Francja)
Karol Nicze (Polska)
Jury
Raif J. Abillama (Liban)
Guido Agosti (Włochy, wiceprzewodniczący)
István Antal (Węgry)
Jan Ekier (Polska)
Monique Haas (Francja)
Gheorghe Halmos (Rumunia)
Jan Hoffman (Polska)
Witold Małcużyński (Argentyna)
Susumu Nagai (Japonia)
Tatiana Nikolayeva (ZSRR, wiceprzewodnicząca)
Stepanka Pelischek (Bułgaria)
Eliane Richepin (Francja)
Maria Teresa Rodriguez (Meksyk)
Annerose Schmidt (NRD)
Kazimierz Sikorski (Polska, przewodniczący)
Regina Smendzianka (Polska)
Pavel Štěpán (Czechosłowacja)
Zbigniew Szymonowicz (Polska, sekretarz)
Bolesław Woytowicz(Polska)
