Rok 1985 to debiut na Konkursie Chopinowskim marek Yamaha oraz Kawai. Uczestnicy XI Konkursu mogli wybierać spośród aż pięciu instrumentów.
Wśród sędziów nie obyło się bez kontrowersji: Fou Ts’Ong, zdobywca III nagrody na Konkursie w 1955 roku, nie zaakceptował wyniku przyznającego zwycięstwo Stanislavowi Buninowi i na znak protestu nie przybył na ostatnie obrady jury oraz nie podpisał werdyktu. Bunin swoją nagrodę przekazał „młodym pokoleniom chopinowskich adeptów”. Ministerstwo Kultury i Sztuki, zgodnie z wolą darczyńcy, zasiliło wygraną Fundusz Rozwoju Kultury.
Z XI Konkursem związane jest też zorganizowanie przez Towarzystwo im. Fryderyka Chopina I Międzynarodowego Konkursu Płytowego „Grand Prix du Disque Frédéric Chopin”.
Laureaci
Nagroda I: Stanislav Bunin (ZSRR)
Nagroda II: Marc Laforêt (Francja)
Nagroda III: Krzysztof Jabłoński (Polska)
Nagroda IV: Michie Koyama (Japonia)
Nagroda V: Jean-Marc Luisada (Francja)
Nagroda VI: Tatiana Pikayzen (ZSRR)
Nagroda Polskiego Radia za najlepsze wykonanie mazurków: Marc Laforêt (Francja)
Nagroda Towarzystwa im. Fryderyka Chopina za najlepsze wykonanie poloneza: Stanislav Bunin (ZSRR)
Nagroda Filharmonii Narodowej za najlepsze wykonanie koncertu: Stanislav Bunin (ZSRR)
Wyróżnienia
Ludmil Angelov (Bułgaria)
Ivari Ilja (ZSRR)
François Killian (Francja)
Kayo Miki (Japonia)
Jury
Edward Auer (USA)
Halina Czerny-Stefańska (Polska)
Jan Ekier (Polska, przewodniczący)
Konstantin Ganev (Bułgaria)
Valentin Gheorghiu (Rumunia)
Lidia Grychtołówna (Polska)
Barbara Hesse-Bukowska (Polska)
Andrzej Jasiński (Polska)
Karl-Heinz Kämmerling (RFN)
Viktor Merzhanov (ZSRR, wiceprzewodniczący)
Piotr Paleczny (Polska)
Karl-Heinz Pick (NRD)
František Rauch (Czechosłowacja)
Bernard Ringeissen (Francja)
Kazimierz Sikorski (honorowy przewodniczący, nie oceniał uczestników)
Takahiro Sonoda (Japonia)
Eugène Traey (Belgia, wiceprzewodniczący)
Fou Ts’Ong (Wielka Brytania)
Lev Vlasenko (ZSRR)
Charles H. Webb (USA)
Tadeusz Żmudziński (Polska)
